donderdag 28 maart 2024

Dichtersbankje | De Omsmeders

 
Foto: Maarten Bevers |  My Sòn (Prachtige Berg, Vietnam 



Uit de collectie Mellendijk (keuze diachters en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: de Omsmeders 👉 


GEDICHT EN GESTAPELD | de Omsmeders



zoveel verhalen
gelezen van kaft tot kaft
gestapeld leven

marion steur 

de lente groeit uit
een reus met houten voeten
feestelijk groen blad

lidwiene vermeij

alles werd heden
mensen hebben in vroeger
weinig te zoeken

bert bevers

bij het ontvouwen
bladwijzers ezelsoren
tekens van lezen

helma snelooper 

zinnen gedreven 
stamelend en stapelend 
de zin gegeven

hans mellendijk

heur ie wat ruusken
het fluustern van de beumblaar
komt van oale groond

stéfanie van tuinen




wereld in wording
maaigras verwaait tot heuvel
zandloper verdwaalt

wim van til

in licht en donker
hoge bomen langs de laan
vogels wonen daar

margót veldhuizen

sprakeloos landschap 
louter toelaatbaar ben ik 
als respectvol gast 

anna wiersma

een boekenwachter
tot verbazing der musschen 
uit woud gewonnen 

pieter bas kempe

zoekend naar woorden
regen zij zich hier aaneen
werd het mijn natuur

ankh gussinklo

met galappelinkt
schrijft de boswachter brieven
op houtvrij papier

bert scheuter

blad na blad kwijnt weg
een ezeloor deint in de wind
de rug blijft recht

rob chevallier

een leesleven lang
in het hoofd opgeslagen
een stapel gedicht

hans mellendijk

boomblad dwarrelde
tussen de boekbladzijden
en droogde zichzelf

bert scheuter

Meer Enghuizer dialogen op website: enghuizerdialogen.blogspot.com
en in leesrek KunstKlinkPlek de Klevenhorst.



dinsdag 26 maart 2024

Dichterbankjes | Deventer Dichters Café

Foto: Peter Bevers | De Waag,  Deventer


Uit de collectie Mellendijk (keuze dichtersgroep en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Deventers Dichters Café 👉



Een vogelaar bij de Onderlaatse Laak
spotte vele kraanvogels in de lucht.
Onder luid geroep daalden ze plots lukraak
en landen voor zijn camera als op afspraak.
Hij schrok heftig en sloeg zelf op de vlucht.

De toerist wandelt over het brede strand
en houdt ondertussen een kort betoog
over de schoonheid en zijn innige band
met dit hoog gelegen stukje Nederland.
Zijn hart is verpand aan Schiermonnikoog.

Hoe heerlijk is het wonen in deze stad
met de rijke huizen van de bourgeoisie
aan de markt, een eeuwenoude boekenschat
in de kerk, en voor velen de bakermat
van hun levensvisie: de antroposofie.

Bertje van Delden, december 2023

dinsdag 19 maart 2024

Dichterbankjes | Toon Tellegen

Foto: Bert Bevers | Terninckstraat, Antwerpen


Uit de collectie  Bert Bevers 👉  (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers : Toon Tellegen 👉


Een taart

 

Er staat een taart in de etalage,

een grote witte taart.

Wat moet ik doen?

 

Ik moet aan geld komen,

ik moet een steen door dat raam gooien,

ik moet jarig zijn,

ik moet zorgen dat die juffrouw binnen,

die met die rode lippen,

verliefd wordt op mij –

 

ik doe mijn ogen dicht,

druk mijn neus tegen het glas,

prevel:

taart, grote witte taart, vlieg ongeschonden door dit raam…

of moet ik zelf bakker worden, banketbakker d’excellence?

 

 

Toon Tellegen

Een langzame val, Querido, Amsterdam, 1991

 

zondag 10 maart 2024

Dichtersbankjes | Frans Deschoemaeker

Foto: Bert Bevers | Ossenmarkt, Antwerpen


Uit de collectie  Bert Bevers 👉 (keuze vers en dichter) voorraad Mannen van BeversFrans Deschoemaeker👉


Meer en meer houdt hij van water,

water dat in zich geen toekomst bergt

maar water is. En rust.

 

Spiegel is. Spiegel van het leven

aan gene zijde van het leven.

Hoog bermgras en halmen, zijn hoofd geprangd

in dichtgroeiende oevers,

het paard roestbruin ginds aan de overkant:

 

wereld die zich dichtplooit

op stilte en gestolde rust. Zodat geen rimpeling 

 

 

Frans Deschoemaeker

In de spiegelzalen van de herfst, Uitgeverij Van Hyfte, Ertvelde, 1981\

woensdag 6 maart 2024

Dichtersbankje | Gerrit Achterberg

Foto: Bert Bevers | Oudevaartplaats, Antwerpen 

Uit de collectie Bevers (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van Bevers: Gerrit Achterberg 👉

Brood en stenen

 

't Woord heeft het eerste en het laatste woord.

Daartussen valt een ideaal aan scherven,

planten zich reeksen generaties voort,

wier eigenschappen ik moest overerven.

 

Ik ga met geen gebeurtenis accoord

die niet in mij het jawoord kan verwerven

om voor te leven of om voor te sterven.

De kleine vissen gaan weer over boord.

 

Een brood is brood en stenen zijn van steen.

Hij die het ene weggeeft voor het ander

zal hongerend in de koude blijven staan.

 

Maar beide zijn dezelfde offerande:

een kind een hinkelsteen, volkeren graan.

En elke derde hond loopt met een been.

 

 

Gerrit Achterberg

Vergeetboek, Querido, Amsterdam, 1961